Uitleg over IP Config-opdrachtregels en hun functies

Kennis hebben van de opdrachtprompt wordt als onnodig beschouwd na verschillende toepassingen en online tools die veel problemen voor de gemiddelde gebruiker identificeren en oplossen. Veel mensen realiseren zich echter niet dat kennis van de opdrachtprompt nog steeds een effectieve vereiste is. Hieronder volgen enkele essentiële opdrachtpromptopdrachten die niet alleen algemeen door het netwerk worden gebruikt professionals, maar kan ook heel handig zijn voor de gemiddelde pc-gebruiker om het netwerk te identificeren en op te lossen gerelateerd probleem.

De ip config-opdracht wordt voor tal van doeleinden gebruikt, maar de meest bekende combinatie van de Ipconfig-opdrachtregel is ipconfig / all toont het IP-adres, subnetmasker, Mac-adres, standaardgateway, DHCP-server IP, DNS en andere details met betrekking tot een computer en de netwerk. Door dergelijke informatie te verkrijgen, kunt u de netwerkconnectiviteit op verschillende manieren controleren. Als u bijvoorbeeld weet dat het IP-adres van uw DHCP-server 192.168.1.1 is, kunt u altijd naar de opdrachtprompt gaan en Ping 192.168.1.1 typen en op enter drukken. Als u een antwoord krijgt van uw DHCP, betekent dit dat u bent verbonden met de server. Als systeembeheerder was mijn eerste praktijk (in de regel) altijd het pingen van het domein om te controleren of een computer op het netwerk is aangesloten. Vroeger gebruikte ik deze opdracht vaak om het mac-adres te verkrijgen voor configuratiedoeleinden van VLAN (Virtual Lan). Dus de volgende keer dat uw ISP-agent telefonisch naar uw mac-adres vraagt ​​wanneer u verbindingsproblemen heeft, kunt u deze opdracht gewoon gebruiken en hem het fysieke adres (mac-adres) vertellen.

De ipconfig-opdrachtregel kan ook worden gebruikt met veel verschillende combinaties, zoals de ipconfig / release- en de ipconfig / renew-opdrachten die worden gebruikt om een APIPA (Automatisch privé IP-adres) zoals uitgelegd in ons vorige artikel.

De ipconfig / flushdns verwijdert de DNS Resolver Cache. Dit spoelt en reset de inhoud van de resolver-cache van de DNS-client. Het kan worden gebruikt tijdens DNS-probleemoplossing om negatieve cachevermeldingen te verwijderen. Het resetten van de cache elimineert echter niet de vermeldingen die vooraf zijn geladen vanuit het lokale Hosts-bestand.

Evenzo wordt de opdracht ipconfig / registerdns gebruikt om de DHCP-lease te vernieuwen en DNS-namen opnieuw te registreren. De rest van de opdrachten (zoals weergegeven in de tweede schermafbeelding) worden gebruikt voor het weergeven van DNS Resolver Caches-inhoud, het weergeven en toestaan ​​van DHCP-klasse-ID's, enz. Om een ​​uitleg van elke opdracht te zien, typ je gewoon ipconfig /? en druk op enter. Dit geeft u de namen en enkele details over elke opdracht en het gebruik ervan. Als ik het heb over de ipconfig-opdrachtregel, verwarren veel gebruikers het alleen met het / all-commando en beschouwen het als minder complex dan het in werkelijkheid is. Door een goede kennis van dergelijke opdrachtregels kan iedereen zijn kennis vergroten over de basismethoden voor het identificeren en oplossen van netwerkgerelateerde problemen in plaats van te vertrouwen op software die bieden mooie GUI's. Zoals ik met ervaring heb geleerd dat de professionals die reageren op de kernkennis, nooit wankelen bij afwezigheid van zaken als luxe probleemoplossing toepassingen.