Wprowadzenie do AppleScript

Apple nie jest znane z tego, że zezwala na ingerencję na swoje platformy, starannie strzeżone iOS środowisko jest jednym z takich przykładów. Możesz go dostosować, ale musisz podjąć pewne ryzyko, na przykład związane z nim jailbreaking. Mac OS X jest to jednak nieco inny scenariusz. Mac to wyrafinowana uniksowa kompilacja działająca zgodnie z magią Apple. Istnieją niestandardowe działania, które możesz wykonać na komputerze Mac, dzięki czemu praca będzie całkowicie bezproblemowa, wszystko za jednym kliknięciem. Aby to osiągnąć, Apple stworzył AppleScript w 1993 roku. Tam, gdzie pozwalają użytkownikom zautomatyzować podstawowe funkcje na komputerze Mac, dopóki nie zostanie ustawiony określony poziom automatyzacji. Jeśli chcesz dostosować obsługę komputera Mac za pomocą podstawowych skryptów, oto jak to zrobić.

Pamiętaj, że możemy przedstawić Ci tylko automatyczny język skryptowy Apple i sposób korzystania z niego. Nie możemy zrobić z ciebie ekspertów. Będziesz musiał poradzić sobie sam, ale jeśli to zrobisz, Twój świat komputerowy naprawdę się zmieni, a to nie jest przesadny szum, to dosłownie się zmieni. Wyobraź sobie niezliczoną liczbę zadań, które musisz wykonywać wielokrotnie, dolegliwości dotykane przez wszystkie systemy operacyjne za jednym kliknięciem. Możesz zrobić wszystko, od sortowania ikon na pulpicie, do rejestrowania godzin, wprowadzania danych w programie Excel i wysyłania ich pocztą e-mail. Wszystko za jednym kliknięciem przycisku. To jest moc, którą zdecydowanie powinieneś nauczyć się władać.

Wprowadzenie

AppleScript, w przeciwieństwie do skomplikowanego Celu C, i mniej skomplikowany, ale wciąż nie tak łatwy Szybki, to język skryptowy przetwarzający zwykły angielski. Proces ten nie wymaga magistra w programowaniu. Wszystko, co musisz zrozumieć, to jak wydawać instrukcje maszynie. Na przykład:

powiedz aplikacji „Finder”

wyświetl okno dialogowe „Hello World”

koniec powiedz

Składnia

Przy każdym programowaniu obowiązuje konwencja. To znaczy, aby powiedzieć programowi, kiedy należy uruchomić, co uruchomić, co zrobić, kiedy się uruchomi, a kiedy zakończyć. Tak więc ciąg staje się [polecenie] [typ docelowy] [nazwa celu] [akcja] [polecenie zakończenia]. Jest to zbyt uproszczona reprezentacja, ale jeśli piszesz kod i coś idzie nie tak, można bezpiecznie założyć, że w kodzie brakuje jednego lub więcej z powyższych parametrów.

Lub, mówiąc prościej, istnieje „powiedzieć blok”, w którym „mówisz” aplikacji, co chcesz od niej. Podobnie jak powyższy kod mówi Finderowi, aby wyświetlił okno dialogowe zawierające słowa „Hello World” (lub dowolne słowo, które postanowiłeś na nim przetestować). Kiedy skończysz z poleceniem, napisz „koniec powiedz”. Jak powiedzieliśmy, jest to maszyna, więc musisz powiedzieć jej, gdzie ma się zakończyć, inaczej odmówi kompilacji (kompilacja polega na przekształceniu kodu w plik wykonywalny).

Kompilacja

 Po zakończeniu pisania naciśnij skompiluj. Jeśli wystąpią jakiekolwiek błędy składniowe (głównie literówki), poinformuje Cię, jaki jest błąd (najlepiej jak potrafi), a jeśli nie wystąpi błąd, kod automatycznie sformatuje się i pokoloruje.

Bieganie

Po kompilacji naciśnij run i gotowe. W zależności od działań następczych zostanie wprowadzony wpis do dziennika. Jak pokazano poniżej dla każdego scenariusza w naszym przykładzie. „Return” to czynność polegająca na przekazaniu danych wejściowych do maszyny. Jeśli nie masz nic przeciwko, zróbmy krok do przodu i zadeklaruj zmienne.

Zmienne

Jeśli znasz programowanie, nawet na poziomie kosmetycznym, prawdopodobnie znasz zmienne. Dla tych z nas, którzy nie są zaznajomieni, Zmienne są prostą metodą kompresji dużej ilości informacji w jednym ciągu, łatwym do manipulowania. Jak to się robi, różni się w zależności od języka, w AppleScript możesz zastosować następujące podejście.

ustaw varExample na „Hello World”

powiedz aplikacji „Finder”

wyświetl okno dialogowe varExample

koniec powiedz

Tutaj „varExample” to nazwa, którą nadaliśmy naszej deklarowanej zmiennej. Teraz, jeśli będziemy musieli ponownie wydrukować Hello World w tym skrypcie, będziemy musieli tylko wywołać varExample i nie będziemy musieli ponownie pisać całego tego kodu. Można przypisać wynik dowolnego kodu, skomplikowanego lub w inny sposób do zmiennej i wywołać go w razie potrzeby. Jak widać, skompilowanie powyższego kodu przyniosło takie same wyniki jak przed nim. Nowe słowa „set” i „to” oznaczają, że zasadniczo przypisujemy wartości zestaw [to] do "[że]". To jest takie proste. Doświadczeni programiści docenią fakt, że nie ma potrzeby deklarowania zmiennej „typ”, ponieważ AppleScript może sobie z tym poradzić. Pamiętaj, że w nazwach zmiennych nie może być spacji, bo kompilator będzie traktował to jako polecenie.

Ponadto, jeśli napiszesz coś po podwójnym łączniku / myślniku „-”, kompilator uzna to za uwagę i zignoruje to. Jest to przydatne, ponieważ wtedy możesz zostawić sobie notatki na temat tego, co robisz. Będziesz ich potrzebować, jeśli Twój kod będzie się komplikował.

Możesz dowolnie przeprowadzać eksperymenty ze zmiennymi, oto przykład, który możesz skopiować wklej (lub wypróbuj własny, jeśli chcesz).

- Zmienne liczbowe / całkowite. ustaw PierwsząNumer na 1. ustaw theSecondNumber na 2

- Zmienne operacje. ustaw theAnswer na (theFirstNumber + theSecondNumber) ustaw theAnswer na (theAnswer + 1)

- Zmienne ciągów. ustaw ciąg na „3 + 2 + 1 =”

- Wyświetl okno dialogowe. powiedz aplikacji „Finder”

wyświetlić okno dialogowe ciąg i odpowiedź

koniec powiedz

Ten kod nie realizuje nic poza kilkoma fantazyjnymi wyświetlaczami i najbardziej podstawowa arytmetyka, to tylko przykład, który pomaga zilustrować rzeczy, które można z nią osiągnąć.

Słownik

Teraz wszystkie powyższe służą wyłącznie do zapoznania się ze środowiskiem. Gdy to zrobisz, przejdziemy do trudnej części. Ma to na celu zapoznanie się ze słownikami. AppleScript ma szereg poleceń, które dotyczą dowolnego programu lub elementu w systemie OS X, jednak programiści każdej aplikacji są zobowiązani do dodania pełnej obsługi AppleScript do swoich aplikacji. W tym celu piszą proste instrukcje, jak komunikować się z ich aplikacjami. Podręczniki te nazywane są „Słownikami”. Iść do Plik następnie Otwórz słownik.  Tutaj zobaczysz listę wszystkich zainstalowanych aplikacji (z wyjątkiem wszelkich uruchomionych aplikacji Windows) opakowania), które obsługują AppleScript. Kliknij dowolną aplikację, a zobaczysz listę poleceń dostosowywania i sposobu ich użycia. Jako przykład otworzymy Evernote. Możesz zobaczyć wszystkie obsługiwane polecenia.

Dostosowywanie edytora AppleScript

Jeśli spojrzysz na „AppleScript Editor” w menu pliku i klikniesz Preferencje, znajdziesz konfigurowalną listę wszystkich możliwych kolorów i formatowania w swoim skrypcie Apple. Formatowanie jest po prostu FYI, nie ma znaczenia dla samego skryptu.

Wniosek

Aby uniknąć nadmiernego obciążenia użytkowników, zakończymy tę instrukcję tutaj, abyś mógł zapoznać się z narzędziem i bawić się kilkoma opcjami. Zaglądaj do nas, ponieważ wkrótce otrzymasz kolejny krok w tworzeniu niestandardowych skryptów. Daj nam znać, jak potoczyło się Twoje doświadczenie, zabrzmiąc w komentarzach.